Hoe zorgen jullie ervoor dat je goed blijft samenwerken met (biologische) ouders als een kind tijdelijk niet thuis woont (bijv. in een woongroep, pleeggezin, gezinshuis)?
Samenwerken en contact met ouders na een uithuisplaatsing is natuurlijk heel belangrijk. Hoe pakken jullie dat in de praktijk aan? Hoe zorg je voor goed contact vanuit verschillende woonplekken zoals gezinshuizen, woongroepen of behandelgroepen? Welke positieve of minder positieve ervaringen hebben jullie hierin?
Het Kenniscentrum kinder- en jeugdpsychiatrie