Beste Sjanne,
Dit is zeker iets om te bespreken en acties op uit te zetten. Naast de inzet van het eigen netwerk (altijd proberen of dat lukt), kun je denken aan een vrijwilliger of bijv de inzet van Buurtgezinnen. Vaak kunnen/willen zij in vakanties wel wat extra's doen.
Voor alleenstaande moeders met een laag inkomen kan er een vakantie worden aangevraagd bij het Hendrik Pierson fonds, ze mogen dan gratis een weekje weg met hun gezin en mogen iemand uit hun netwerk meenemen als ondersteuning.
In verschillende gemeenten worden leuke vakantieactiviteiten georganiseerd voor een klein budget of soms zelfs gratis. Altijd leuk om dit vooraf uit te zoeken en bij je gezin neer te leggen.

Ik lees 3 vragen in de titel.
Zorgen omdat kinderen vaker / langer thuis zijn - als dat te maken heeft met mogelijke kindermishandeling / huiselijk geweld waar kinderen aan blootgesteld worden - dan is dit onderdeel van de meldcode.
Heeft dit te maken met overvraging van de ouders - dan is het zaak samen met hen en het netwerk te kijken hoe hierop antwoorden gegeven kunnen worden. Wat hebben ouders en kinderen nodig om het bij intensiever samen zijn goed te laten verlopen.
Zorgen door wegvallende structuur - ik heb hier bij mensen met autisme veel mee te maken - dit is heel goed te ondervangen door een goede voorbereiding. Gezinnen zijn in staat zelf (met mijn hulp) structuur aan te brengen, zo is mijn ervaring.
Als op vakantie gaan een uitdaging is, dan is de vraag - is de aard en bestemming van de vakantie goed gekozen? Wat maakt het een uitdaging en voor wie? Meestal als men dit concretiseert vooraf, is een heleboel te ondervangen met een passende aanpak.
Bespreken van ervaringen (om van te leren) maakt het makkelijk om bij nieuwe plannen de mogelijk te verwachte hobbels onder de aandacht te brengen. Ik bereid mensen voor met wat als... vragen. In het ergste geval, wat kunnen ze dan doen? Wie kan tot steun zijn? Hebben ze hier al over nagedacht, dan is de kans naar mijn ervaring klein, dat hulptroepen nodig zijn. Ook spreek ik gezinnen aan op de simpele verantwoordelijkheid om er samen wat goeds van te maken - en breng onder de aandacht wat ieders bijdrage daar in kan zijn.
Soms is inzet van het netwerk daarbij een optie - bijvoorbeeld een afspraakje met ouders van vriendjes dat de kinderen daar wat vaker mogen zijn om ouders te ontlasten. Andere organisaties inschakelen is niet onze gewoonte.
Ja, we doen veel in voorbereiding. Daar zijn geen standaard antwoorden voor. Wat heel goed werk bij kinderen met autisme die vaak niet weten wat ze moeten doen (verveling) is vooraf samen een lijstje maken, met activiteiten die ze normaal gesproken leuk vinden om te doen - dat ze er bij kunnen pakken als hun hoofd niet creatief genoeg is om iets te bedenken, op het moment dat ze zich vervelen. Hier kun je natuurlijk ook een bingo-kaart van maken...

Hopelijk is dit helpend in je vraag, Sjanne.
Vriendelijke groeten,
Hetty

Goedemiddag Sjanne,

Wanneer er concreet aan te geven problemen zijn zal dit met ouders moeten worden besproken. Dit in de hoop dat er mogelijkheden zijn om een (langer) verblijf bij ouders te accorderen.
De aanwezigheid van zorgen kunnen al te gemakkelijk in het nadeel van ouders uitvallen als daar geen noemenswaardige gronden voor kunnen worden aangevoerd. Waar mogelijk en verantwoord is het bevorderen van een goede relatie tussen ouders en hun kinderen van het grootste belang.

Hoi Sjanne,
Gezinnen die bijv een OTS/ begeleide omgang hebben, daar zorg ik dat de continuïteit zoveel als mogelijk geborgd is. Dat regelen we met hulpverleners die bekend zijn met het gezin, ruim voor de zomervakantie. Vaak lukt het wel om de omgang door te laten gaan, ook al is het dan een lappendeken aan mensen die bijdragen of net even een ander ritme dan normaal.

Ikzelf zeg altijd tegen ouders dat ze me mogen appen, als ze in nood zijn. Ze weten dat ik mijn privé-telefoon gebruik, dus daar geen geintjes mee uithalen. Soms kan een (voice)appje of een gesprekje van een paar minuten de angel eruit halen. Liever dat dan dat er een hele organisatie bij moet komen.

Voorafgaand aan de zomer geef ik de meeste gezinnen een haalbare, realistische "huiswerkopdracht" mee die houvast geeft voor de zomer. Altijd vanuit hun wens/ verlangen. Ik verzin zelf nooit schema's of opdrachten. Dat mogen ze zelf bedenken. Ervaring leert dat de meeste ouders het ook wel eens even lekker vinden zonder hulpverleners over de vloer.

Kun je hier iets mee?
Groet Katrien