“Hoe kunnen we meer grip krijgen op jongeren die in de criminaliteit belanden? En is criminaliteit het onderliggende probleem of is dat iets heel anders?”
Toelichting
Is het probleem; het excessieve geweld gepleegd door de minderjarige, de enorme hoeveelheid drugs die verspreid moet worden, de ondermijnende krachten op onze voetbalvelden en in scholen, jongeren die worden geronseld en uitgebuit (mensenhandel), het drugsgebruik, de sociale achterstand in wijken, trots, identiteitsvorming, uitsluiting of iets heel anders?
Even voor de beeldvorming. Ik ken organisaties die zeggen dat als jongeren drugsdealen zij eindelijk geld verdienen om een kamer te betalen en dus niet meer op straat slapen. Of jongeren die zeggen ‘nu kan mijn moeder naar de tandarts. Zij heeft al tijden last van haar gebit en kan geen tandarts betalen”. Of in de achterstandswijk, waar ik werk, kom ik jongeren met een HBO opleiding tegen die geen legale baan kunnen vinden. Het is niet gek dat zij dealen.
Als jongeren "fout" geld verdienen kunnen zij meer doen dan alleen dure merk kleding kopen. Zij geven dit geld ook uit aan sociale zaken die ook belangrijk zijn in het leven.
Hierbij deel ik graag een filmpje van youtube "ze ruiken het als je bang bent" met dank aan De Bali en AT5 (2022): https://youtu.be/vSNHcBbHz5M
Motivatie
Een weerbarstig vraagstuk zorgt voor reuring in de samenleving.
Werkgebied
Een sociaal, maatschappelijk vraagstuk.
Zijn er goede diagnoses gesteld? of überhaupt gekeken naar mogelijk onderliggende problematiek?
En dan het liefst op zo jong mogelijke leeftijd, waardoor je problemen kunt voorkomen.
Ken je het boekje van Tim's Jongers; "Beledigende broccoli"
Hij was afgelopen jaar uitgenodigd bij de Sociale Raad te Tilburg en schetste zijn wereld en hoe hij eruit is gekomen.
Steunende mensen om je heen, mensen die in je geloven die zijn nodig!
Mooi dat je dit vraagstuk hier stelt.
Met jeugdreclassering (JR) in verbinding wordt de aanpak op de jongeren zo goed mogelijk afgestemd op de onderliggende oorzaken van het probleemgedrag. Opdat jongeren de kans krijgen fouten te herstellen en zich positief te ontwikkelen (zie bijlage en web-adres).
Daarnaast is denk ik de inzet van ervaringsdeskundige ook helpend kan zijn (zie web-adres).
Jongeren moeten perspectief hebben op een waardevol leven. Het begint bij het gezin waar ze opgroeien. Het gezin, de ouders moeten eveneens perspectief hebben op een waardevol leven. Zodra er geen geld is, ontstaat er een probleem (naast alle problemen die er vaak ook nog zijn): alle aandacht is gericht op het geldgebrek. Voor andere zaken is er geen aandacht. Los de financiële problemen van mensen/gezinnen op. Zorg ervoor dat iedereen een fatsoenlijk leven kan leiden. Een leven waarin mensen niet hun hele leven bezig zijn met 'hoe krijg ik brood op de plank'. Goede huisvesting, een goed inkomen, zinvolle bezigheden, sociale omgeving, goede gezondheidszorg, goed openbaar vervoer, fijne ontspanningsmogelijkheden, interessant onderwijs, en zo kan ik nog wel even door gaan. Er is geld zat in Nederland. De vraag is alleen wie wil het (uit)geven aan de gezinnen die het nodig hebben. Zolang wij blijven vinden dat het ieders eigen schuld is, als hij niets heeft, wordt het probleem erger en erger en zoeken mensen naar (criminele) manieren om toch aan geld te komen.
Wij willen niet geven, niet delen. We willen alleen maar zelf hebben en houden.
Geef jongeren een goed bestaan, geef ze perspectief op een waardevol leven.
Hier is meer sprake van een vraagstuk in een weerbarstige samenleving. De samenleving die geen echte samenleving is, want we laten hoe langer hoe meer mensen en dus ook jongeren uit de boot vallen. En daar maken anderen dan weer gebruik van, door de jongeren 'schijn' aandacht te geven en hun vervolgens te misbruiken.
En er zijn natuurlijk collega's en instellingen die veel goed werk doen, maar dit is een veel groter probleem, dat kun je als instelling/welzijnswerker niet (alleen) oplossen. Misschien helpt het Nieuwe plan van de arbeid wel om in een andere richting te gaan bewegen.. ?
Hallo Rita,
Zelf ben ik werkzaam bij CAOP, maar Kennisland (Amsterdam) is een van onze zusterorganisaties. Mijn Kennisland collega's doen veel binnen dit vraagstuk. Zie o.a. https://www.kl.nl/publicaties/ipta-impact-stories-voorkomen-van-criminaliteit-bij-jongeren/ over de IPTA aanpak. Wellicht dat je hier iets aan hebt en anders is ook via de website van Kennisland meer informatie over dit onderwerp.
Groet, Thelma
Dag Rita,
Interessant en belangrijk vraagstuk inderdaad. Bij jouw vraag over wat de onderliggende problematiek is moest ik denken aan dit interview https://youtu.be/8AA1lR3CC4s van Jordan Peterson met Warren Farrell over zijn boek The Boy Crisis (en gerelateerde onderwerpen). Ik vond het verhelderend.
Groet,
Marleen de Leeuw
Hallo Rita,
als jongeren zeggen dat ze in de huidige markt geen baan kunnen vinden denk ik dat ze bedoelen dat ze geen baan kunnen vinden waarbij ze zoveel kunnen verdienen.
Het is echter wel een enorm groot probleem dat jongeren al dan niet met enige drang en dwang dit pad op gaan.
Het zijn vaak de kwetsbare jongeren met weinig perspectief op een leuke baan en die zich al niet zo sterk verbonden voelen met de maatschappij.
De pakkans is vaak erg klein en de status en het geld dat het oplevert zijn (zeker op de korte termijn) vaak gewoon te aantrekkelijk.
Ik denk dat het beste wat we kunnen doen is om deze jongeren te leren hoe lastig het is om hier weer uit te komen en wat het met je leven doet wanneer je constant over je schouder moet kijken voor de politie of de concurrentie. Daarnaast is het bieden van perspectief brood nodig!
We moeten zorgen dat participatie d.m.v. een baan loont en dat het de moeite waard is om hierop te investeren d.m.v. een opleiding. De tijd dat een hbo-er rijker was dan een timmerman is voorbij en Nederland schreeuwt om vakmensen.
Goede opleidingsplekken met positieve rolmodellen en perspectief op een baan zou bij een deel van de jongeren die nu op het randje zitten een verschil kunnen maken om de juiste keuze te maken.
