“Wordt er binnen jouw organisatie aandacht besteed aan kennis uit wetenschappelijk onderzoek, voor professionalisering en vergroting van vakmanschap in de praktijk? En zo ja, op wat voor manieren wordt hier aandacht aan besteed?”
Toelichting
Denk bij wetenschappelijke kennis aan achtergrond over hoe het jongerenbrein en gedrag zich ontwikkelt, maar ook praktisch toepasbare kennis en methodes voor professionals en leerkrachten die met jongeren werken (zoals interventies en programma's). Bijvoorbeeld: onderzoek naar de hersenontwikkeling bij (problematisch) antisociaal gedrag en toepassing van deze kennis bij veiligheidsmaatregelen en interventies.
Motivatie
Voor het Startimpuls programma: ‘Optimale condities voor leren en veiligheid van jongeren’ doen wetenschappers over heel Nederland onderzoek naar praktische toepassingen van kennis over hersen- en gedragsontwikkeling in het onderwijs en de veiligheid van jongeren. Denk aan vragen zoals hoe werkt motivatie in de hersenen, hoe kunnen we pestprogramma's verbeteren en hoe ontstaat antisociaal en delinquent gedrag bij jongeren? Wetenschappers werken hierbij samen met maatschappelijk partners zoals het Nederlands Jeugdinstituut, stichting Kanjertraining en verschillende middelbare- en hogescholen.
Namens het Startimpuls programma vragen wij ons af:
-Of jeugdzorgprofessionals in de praktijk gebruik maken van dit soort kennis?
-Zo ja, hoe?
-Zo nee, wat is de reden dit niet te doen? Of hoe zou informatievoorziening verbeterd kunnen worden zodat dit wel kan gebeuren?
Met deze info kunnen we onze vormen van informatievoorziening (vanuit kennisinstanties, zoals universiteiten en hogescholen) zo goed mogelijk aan laten sluiten op professionals in het jeugdveld. Met het doel dat kennis uit wetenschappelijk onderzoek daadwerkelijk nuttig is voor mensen die in hun dagelijks werk te maken hebben met de ontwikkeling van jongeren. En uiteindelijk de bijbehorende zorg en aanpak (vakmanschap) verbeterd kan worden.
Werkgebied
Startimpuls onderzoeksprogramma: onderzoek naar de praktische toepassingen van hersen- en gedragsonderzoek, binnen de thema's onderwijs en veiligheid van jongeren.
Wij gebruiken veel onderzoeken om onze werkwijze steeds beter te maken. Onderzoek van lectoraten, NJI en Universiteiten. Maar ook 'meten' wij elk jaar in gezinnen of zij verbeteren op 9 levensgebieden sinds dat wij hen onze aanpak (Samen Oplopen) aanbieden. Dat helpt ons inzicht te krijgen en eventueel in te zetten op gebieden waar gezinnen weinig vooruit gaan (maar vooral trots te zijn dat ze op 8 levensgebieden) verbeteren.
Kortom: wij zijn blij met onderzoeken en gebruiken die om te kiezen welke richting we op gaan.
Maar misschien bedoel jij wat anders? Jullie werkwijze is anders. maar de principes zijn wellicht hetzelfde?
Mijn ervaring is dat wetenschappelijke kennis vaak via gedragswetenschappers en/of stafafdelingen organisaties binnenkomt. Bijvoorbeeld via trainingen waarin verwezen wordt naar de wetenschap erachter.
Ik ga er vanuit dat methoden en technieken gebaseerd zijn op de wetenschap. Ik twijfel zeker of dat altijd zo is en/of de wetenschap wel goed wordt toegepast.
Door het volgen van nieuws en actualiteiten komt er natuurlijk wel wat informatie binnen, maar alle onderzoeken zelf lezen, wegen en benutten kan natuurlijk niet als uitvoerend werker.
Sowieso moet je wat mij betreft oppassen met het idee dat het mogelijk is om volledig op de hoogte te zijn en alle kennis te hebben. Meer kennis is niet altijd beter. Wel toont het keer op keer aan hoeveel we eigenlijk niet weten...!
Het kunnen toepassen van kennis, het weten wanneer je wat op welke manier kunt benutten, is in mijn ogen iets wat meer aandacht moet krijgen. Die wijsheid wordt niet gevoed door kennis, maar door aandacht, presentie en bewustzijn. Aan louter kennis heb je niets, de tegenwoordigheid van geest om er iets mee te kunnen is minstens zo belangrijk. Oftewel zelfonderzoek en reflectie.
Maar goed, dat vroeg je niet. Terug naar je vraag: In het verlengde van mijn eerste paragraaf is het voor kennisdeling in mijn ogen van belang inzichten kort en bondig aan te bieden, omdat het aan tijd ontbreekt om alles zelf uit te zoeken en door te lezen. Door onderliggende uitleg optioneel te koppelen aan de kortere opsomming geeft het de mogelijkheid dieper te gaan indien nodig of gewenst.
Ook zou het helpend zijn als inzichten vertaald worden naar concrete gevolgen voor dagelijkse aanpak van het werk en dus ook op reeds bestaande modellen. Dus wat zegt het nieuwe inzicht over bestaande ideeën en concepten?
