Hoe help ik jeugdhulpverleners beter in de afronding van een traject? Zij willen vaak nog doorgaan met de hulpverlening, terwijl er vanuit de cliënt(en) geen hulpvragen meer zijn en doelen binnen het traject behaald zijn.

Ik werk als gedragswetenschapper met jeugdhulpverleners in ambulante trajecten. Het valt me op dat het voor bijna iedereen moeilijk is om een traject af te ronden. Vaak zijn doelen al behaald, geven de gezinnen aan geen hulpvraag meer te hebben, maar vindt de jeugdhulpverlener het toch moeilijk om afscheid te nemen van het gezin. Bij doorvragen kom ik er vaak achter dat onzekerheid van de jeugdhulpverlener meespeelt. De jeugdhulpverlener vraagt zich af ''heb ik genoeg gedaan'' en ''wat als het toch weer misgaat''.